Abas Arslanagić i Zdravko Rađenović, velikani banjalučkog Borca iz plejade “rukometnih anđela”, obogatili su rukometni svet i odredili sebi mesto u istoriji rukometnog sporta.
To tvrde danski stručnjaci i analitičari u Enciklopediji “Rukomet u svetu”, analizirajući uspone ovog sporta kroz celu njegovu istoriju. Od svih jugoslovenskih rukometnih velikana kroz generacije: Bogdana Cvijetića, Jerolima Karadže, Hrvoja Horvata, Nebojše Popovića, Veselina Vujovića, Mile Isakovića, Mladena Bojinovića, Dragana Škrbića… samo su Abas Arslanagić i Zdravko Rađenović uvršteni na listu odabranih.
Inače, Arslanagić i Rađenović sa reprezentacijom Jugoslavije osvojili su olimpijsko zlato, vlasnici su reprezentativnih svetskih i evropskih odličja, s Borcem su bili klupski prvaci Evrope. Godine 1970. na Svetskom prvenstvu u Francuskoj, kada je Jugoslavija osviojila prvu medalju, bila je bronza, Arslanagić je proglašen ne samo za najboljeg golmana sveta već i igrača sveta te godine, dok je Rađenović na Olimpijskim igrama u Los Anđelesu 1984. proglašen za najboljeg igrača planete.
Arslanagić je svoj doprinos, uz brilijantnu igračku i odličnu trenersku karijeru, da i u publicistici. Njagova knjiga “Na rukometnom golu” uvrštena je u zvaničnu stručnu literaturu IHF i prevedena je na nekoliko svetskih jezika.
Rađenović je, u anketi Sportske revije “Svijet sporta”, u kojoj je učestvovalo nekoliko hiljada ljudi, proglašen za najboljeg sportistu Republike Srpske i nekadašnje Jugoslavije u 20. veku.
Poslednje priznanje danskih stručnjaka Abas Arslanagiću i Zdravku Rađenoviću istovremeno je i priznanje Rukometnom klubu Borac i na taj način obogaćuje veliku istoriju banjalučkog sportskog velikana.

Zdravko Radjenovic