Košarkaški klub Borac danas, 28. avgustovskog dana, slavi 70. rođendan! Na današnji dan prije 7 decenija osnovan je KK Borac, najstariji košarkaški klub na teritoriji današnje Bosne i Hercegovine, te ćemo se, ovom prilikom, osvrnuti na bogatu klupsku istoriju.

Naime, sredinom 1947. godine, sa kratkotrajnog kursa u Zemunu, na kojem su polaznici pripremani za trenere i instruktore sportskih sekcija, u grad na Vrbasu se vratio Aleksandar Mastela, jedan od najboljih fudbalera i fudbalskih trenera Banjaluke svih vremena, donio kožnu košarkašku loptu, te okupio oko sebe grupu mladih Banjalučana, prenio im vlastita košarkaška znanja i objasnio pravila. Jedan od njegovih prvih košarkaških učenika bio je i Milan Tošić-Prle, proslavljeni košarkaš i trener Borca, koji je, recimo i to, 1970. godine, kao pomoćni trener Ranku Žeravici, sa reprezentacijom Jugoslavije osvojio Svjetsko prvenstvo u Ljubljani.

Iste godine, u Banjaluci je izgrađeno prvo košarkaško igralište, koje se nalazilo na južnoj strani sadašnjeg Gradskog stadiona (kod sadašnjeg semafora), dok je 1947. godine Borac odigrao i prve prvenstvene utakmice u istoriji. Bilo je to u oktobru, u Tuzli, na prvenstvu BiH. U prvoj zvaničnoj utakmici košarkaši Borca poraženi su od domaće Slobode rezultatom 42:18, dok su prvu pobjedu zabilježili nad KK Kreka 37:24.

26. februara 1951. godine Košarkaški klub Borac dobio je vrijedno priznanje; na Skupštini Košarkaškog saveza BiH, održanoj u Sarajevu, Borac je proglašen za najbolju košarkašku organizaciju u BiH jer se “veoma dobro organizaciono sredio, provodio je sistematski rad na omasovljenju i kvalitetnom napretku košarke”. Samo godinu i po dana kasnije, odnosno 13. septembra 1952. godine, svečano je otvoren Stadion sportskih igara (izgrađen u centru grada, srušen 2002. godine), na kojem je Borac svoj zvanične utakmice igrao sve do izgradnje Sportske dvorane Borik u istoimenom naselju aprila 1974. godine. Istog septembarskog dana 1952. godine odigrana je i prva noćna košarkaška utakmica, u kojoj je ekipa Borca savladala Mlada krila rezultatom 29:27.

20. septembar 1953. godine ostaće zabillježen u klupskoj istoriji kao datum kada je Košarkaški klub Borac po prvi put postao šampion BiH i stekao pravo da se bori za ulazak u elitno jugoslovensko društvo. Kvalifikacije nisu prošle uspješno: na turniru održanom u Karlovcu u aprilu naredne godine, Borac je zauzeo posljednje, četvrto mjesto, iza karlovačkog Željezničara, zagrebačke Mladosti i Željezničara iz Maribora.

13. januara 1957. godine osnovan je Sreski košarkaški odbor, čime je napravljen značajan korak ka jačanju i omasovljenju košarke ne samo u Banjaluci, već i Bosanskoj Krajini u cjelini. Iste godine, ali u septembru (29. septembar), košarkaši Borca su po drugi put u klupskoj istoriji postali šampioni BiH i stekli novu šansu da se bore za nastup u jugoslovenskoj košarkaškoj eliti. Odmah po osvajanju titule, Borac je istakao kandidaturu za organizaciju turnira za plasman u Saveznu ligu, ali je Košarkaški savez Jugoslavije priliku da organizuje smotru dao Zadru, koji se, na kraju, na domaćem terenu, pobjedama nad Borcem i mariborskim Branikom, izborio za elitno društvo.

1962. godine Košarkaški klub Borac je, konačno, debitovao na saveznoj sceni. Naime, u januaru te godine, Košarkaški savez Jugoslavije je donio odluku da bodu formirane tri grupe Druge lige: istok, centar i zapad. Borac je, odlukom čelnika KSJ, svrstan u grupu centar, zajedno sa još devet ekipa, a prethodno je, dodajmo i to, u prvenstvu BiH osvojio drugo mjesto, iza sarajevskog Željezničara.

Prvu utakmicu u saveznim ligama Jugoslavije Borac je odigrao 22. aprila 1962. godine u Banjaluci protiv Proletera iz Zrenjanina, koji je trijumfovao rezultatom 65:66, dok je prvu pobjedu Borac upisao sedam dana kasnije u Zemunu protiv domaće Mladosti rezultatom 64:94. Iste godine, 2. septembra, u okviru 14. kola Borac je, na terenu Gimnazije, savladao sarajevsku Bosnu rezultatom 143:50. Spomenuti meč ostaće zabilježen u istoriji kao prvi savezni u kojem je Borac postigao 100 i više poena, a 100. koš postigao je Kosta Vidović. Inače, Borac je, na kraju takmičenja u Drugoj ligi centar, zauzeo peto mjesto, iza Proletera, tuzlanske Slobode, Vojvodine i Dinama. Iza Borca su ostali Sloboda (BG), Željezničar, Mladost, Novi Sad i Bosna.

Iste godine, na zahtjev Jugoslovenskog saveza za fizičku kulturu (SOFK), Košarkaški savez Jugoslavije je ukinuo druge lige, tako da se, u narednih nekoliko sezona, Borac ponovo takmičio u Republičkoj ligi BiH.

Tako je bilo sve do 1968. godine, kada je, 21. januara, odlučeno da se Druga liga ponovo formira, ali po uzoru na fudbal – u dvije grupe: istočnu i zapadnu. Borac je, nakon što je sezonu u Republičkoj ligi BiH završio na trećem mjestu, iza sarajevskih klubova Mlada Bosna i Bosna, svrstan u grupu Zapad.  U istu su bili smješteni: Borac, Mlada Bosna, Bosna, Ilirija (Ilirska Bistrica), Lesonit (Ljubljana), Kvarner (Rijeka), Trešnjevka (Zagreb), Domžale, Maribor, Mladost (Zagreb), BSK (Slavonski Brod) i Medveščak (Zagreb). U Drugoj ligi zapad Borac je debitovao 14. aprila 1968. godine, porazom od Ilirije rezultatom 67:64, dok su prvu pobjedu košarkaši Borca upisali sedam dana kasnije u Banjaluci nad ljubljanskim Lesonitom (78:55).

U novembru 1969. godine, u Banjaluku je stigla prva sportska titula nakon razornog oktobarskog zemljotresa; osvojili su se juniori Borca, koji se se na turniru prvenstva BiH, održanom 8. i 9. novembra u Tuzli, okitili titulom šampiona BiH.

Inače, kada je u pitanju Druga liga zapad, Borac je u istoj nastupao do aprila 1974. godine, kada je zauzeo posljednje mjesto i time bio primoran da se vrati u Republičku ligu BiH. Istina, bilo je to privremeno, s obzirom da se Borac iste godine vratio u drugoligaško društvo (ovog puta u sjevernu grupu), zauzevši drugo mjesto u Republičkoj ligi BiH, iza Ilidže.

1974. godina ostaće upamćena i po tome što je tada, 9. marta, u dresu Borca debitvao Dragan Vuković-Skaka, jedan od najboljih košarkaša Borca u 70 godina dugoj istoriji. Bilo je to na utakmici Druge lige zapad, između Borca i Bosne, koja je završena pobjedom gostiju rezultatom 65:93.

1977. godine Košarkaški klub Borac je ponovo ispao iz Druge lige i ponovo zaigrao u Republičkoj ligi, da bi 1979. godine, prema propozicijama takmičenja, Borac bio prebačen u Drugu republičku ligu, tzv. Krajišku košarkašku ligu, u kojoj je, u oktobru, pobjedom nad Tajanom iz Zavidovića izborio povrtak u Republičku ligu.

Godinu dana kasnije, u oktobru 1980. godine, Borac je zauzeo drugo mjesto u Republičkoj ligi BiH i postao član tek formirane Međurepubličke lige centar (Druga savezna liga).

S prvim danima 1981. godine, stigle su i tužne vijesti: 2. januara preminuo je Aleksandar Mastela, koji je, kako je rečeno, donio prvu košarkašku loptu u Banjaluku i “posijao sjeme” iz kojeg će kasnije niknuti Košarkaški klub Borac.

11. aprila 1984. godine u Borovu je odigrana majstorica između Borca i Lifama iz Stare Pazove za plasman u Prvu B saveznu ligu. Borčevi košarkaši trijumfovali su rezultatom 82:77 i izborili pravo da se takmiče u Prvoj B saveznoj ligi, u kojoj su debitovali 6. oktobra iste godine, pobjedom nad Olimpijom rezultatom 102:95.

U Prvoj B saveznoj ligi Borac je nastupao jednu sezonu – ispao je 9. marta 1985. godine. Iste godine, ali u septembru, Košarkaški klub Borac i RO Incel potpisali su samoupravni sporazum o dugoročnoj saradnji u oblasti sporta i fizičke kulture. Borac je, na osnovu sporazuma, imenu dodao i ime firme i u narednom periodu nastupao pod imenom Borac Incel.

30. septembra 1986. godine Borac Incel je u dvorani Borik snage odmjerio sa tadašnjim šampionom Evrope zagrebačkom Cibonom. Utakmica je odigrana pred skoro 6000 gledalaca, a Cibona je u grad na Vrbasu kako bi “isplatila” odlazak Slavena Deležana u njene redove. Šampion Starog kontinenta, predvođen legendarnim Draženom Petrovićem, trijumfovao je rezultatom 118:87.

1991. godine, nakon šest godina, Borac se vratio u Prvu B saveznu ligu. Naime, 16. marta 1991. godine, Borac Incel je u dvorani Borik savladao Krivaju iz Zavidovića rezultatom 99:87 i ponovo se vratio na jugoslovensku saveznu scenu.

U sezoni 1991/1992. Borac je zauzeo odlično, treće mjesto iza klubova Zorka Iva i Beograd, da bi 1992. godine, 29. septembra, pod imenom Borac Jagodina, debitovao u JUBA VINER BROKER ligi pobjedom nad ekipom Budućnosti rezultatom 75:72.

Tokom 1992. i 1993. godine Borac se u ligi takmičio i pod imenima Borac Ruma i Borac Borovica, a od JUBA VINER BROKER lige se oprostio u martu 1993. godine nakon poraza u “Šumicama” od Radničkog rezultatom 96:87 i ponovo se preselio u Prvu B saveznu ligu.

Uporedo sa jugoslovenskim, održavana su i takmičenja u Republici Srpskoj. 16. i 17. oktobra 1993. godine u Banjaluci je održan finalni turnir šampionata Republike Srpske, na kojem su, pored Borac Borovice, učestvovali i banjalučki Orlovi, zvornička Drina i bijeljinska Semberija. Pobjedama nad Semberijom rezultatom 100:62 i Orlovima 101:93, Borac je po prvi put postao šampion Republike Srpske. Kasnije, kroz istoriju, Borac je do titule najboljeg kluba u Republici Srpskoj stizao još sedam puta.

U proljeće 1994. godine, Borac Borovica stiže do trofeja u prvom Kupu Republike Srpske. U finalnoj utakmici, odigranoj 16. aprila u Zvorniku, Borac je trijumfovao rezultatom 59:84. Trofej u Kupu RS Borac je kasnije osvajao još osam puta.

Iste godine, “rođen” je BORAC NEKTAR! Naime, 20. septembra 1994. godine, na sjednici Skupštine kluba, saopšteno je da Banjalučka pivara postaje prvi i glavni sponzor Košarkaškog kluba Borac, koji je uz svoje ime dodao i naziv Nektar, a za direktora kluba imenovan je diplomirani pravnik Vukašin Božić.

U sezoni 1994/1995. odlukom KSJ od klubova iz Prve A i Prve B lige formirana je jedna liga od 32 kluba, a u prvom dijelu takmičenja klubovi su bili podijeljeni u 4 grupe po 8 timova. Pod imenom Borac Nektar, u toj ligi je klub debitovao 1. oktobra u dvorani Tikvara u Bačkoj Palanci, gdje je poražen od Lovćena rezultatom 63:79. Na kraju sezone, Borac se preselio u niži rang, a na startu nove takmičarske sezone (1995/1996.), formirane su tri grupe Druge lige.

Nakon nekoliko sezona u drugoligaškom društvu, 23. maja 1998. godine, odlukom Skupštine Košarkaškog saveza Jugoslavije, košarkaškom klubu Borac Nektar, kao i ekipi Port MK, zabranjeno je učešće u muškoj i ženskoj saveznoj ligi, pa su “pivari” bili primorani da se u narednom periodu takmiče samo u prvenstvu pod okriljem Košarkaškog saveza Republike Srpske.

U drugoj polovini devedesetih godina prošlog vijeka Borac Nektar je bio neprikosnoven na području Republike Srpske, a 1998. godine košarkaši Borca debitovali su i na evropskoj sceni. Desilo se to 16. septembra 1998. godine; tada je u dvorani Borik, u prvoj utakmici kvalifikacione faze za nastupu u Kupu Radivoja Koraća, gostovao austrijski Montan iz Kapfenberga. Banjalučki hram sporta Austrijanci su napustili deklasirani; poraženi su rezultatom 92:56! U revanš utakmici, odigranoj sedam dana kasnije u Austriji, Zoran Kukić, Saša Vuleta, Vasilj Ševo i ostali članovi trofejne Borčeve generacije poraženi su rezultatom 65:64.

U grupnoj fazi Kupa Radivoja Koraća za sezonu 1998/1999. Borac Nektar je snage odmjerio sa italijanskim Dukatom (kasnije Montepaski, učesnik fajnal-fora Evrolige), turskim Tuborgom i hrvastskim Benstonom. U grupnoj fazi Kupa Radivoja Koraća (Borac Nektar se takmičio u grupi J), klub je debitovao 7. oktobra 1998. godine u Zagrebu protiv Benstona (poraz rezultatom 58:56), čiji je dres tada nosio aktuelni direktor ABA lige j.t.d. Krešimir Novosel.

Prvu pobjedu u grupnoj fazi jednog evropskog takmičenja Borac Nektar je upisao 6 dana kasnije, 13. oktobra, savladavši u dvorani Borik ekipu Dukata iz Sijene rezultatom 55:52. Istog dana, preminuo je već spomenuti Milan Tošić-Prle, jedan od najvećih košarkaških stručnjaka koje su Banjaluka i bivša Jugoslavija ikada imale.

U klupskoj istoriji ostaće upisan i 4. novembar 1998. godine; tog dana je Borac Nektar u Boriku ugostio sastav Benstona, što je bio prvi okršaj jedne srpske i hrvatske ekipe u gradu na Vrbasu nakon rata na prostoru bivše Jugoslavije. Borac Nektar je ubjedljivo savladao Hrvate rezultatom 77:60, a na kraju grupne faze osvojio je treće mjesto u grupi sa omjerom od 3 pobjede i isto toliko poraza, što mu, na kraju, nije bilo dovoljno za plasman u eliminacionu fazu takmičenja.

Borac Nektar je u Kupu Radivoja Koraća nastupao i u narednoj takmičarskoj sezoni (1999/2000.), ali je, između dva nastupa, u ljeto 1999. godine u Banjaluci odigrana najpoznatija revijalna utakmica u 70 godina dugoj klupskoj istoriji. Naime, 8. jula 1999. godine u gradu na Vrbasu gostovala je Grupa 7, organizacija koja je za cilj imala prikupljanje novčanih sredstava za pomoć djeci na prostoru bivše Jugoslavije. 1998. godine osnovalo ju je 7 košarkaša: Vlade Divac, Žarko Paspalj, Zoran Savić, Aleksandar Đorđević, Predrag Danilović, Dejan Bodiroga i Željko Rebrača. Dvorana Borik te ljetnje večeri bila je prepuna, pod svodovima dvorane svoje mjesto je našlo preko 6000 gledalaca; Grupa 7 je zabilježila pobjedu nad Borac Nektarom rezultatom 98:105, ali je, rezultat, svakako, bio u drugom planu.

U septembru iste godine Borac Nektar je po drugi put u klupskoj istoriji zaigrao na evropskoj sceni, ali ovog puta nije uspio da preskoči kvalifikacionu prepreku. Žrijebom u Minhenu određeno je da protivnik Borca bude bugarski Levski; u prvoj utakmici, odigranoj u Sofiji 16. septembra 1999, domaći su trijumfovali rezultatom 72:57, dok je u revanšu u Banjaluci, 22. septembra, Borac Nektar zabilježio pobjedu rezultatom 86:81, iako je u 27. minutu imao 16 poena više u odnosu na Bugare (61:45).

Evropski neuspjeh na startu takmičarske sezone nije pokolebao košarkaše Borca, koji se u istoj sezoni okitio titulom šampiona BiH u prvom zajedničkom takmičenju na nivou cijele države nakon ratnih dešavanja. Naime, na osnovu dogovora predstavnika tri košarkaška saveza na prostoru BiH (Košarkaški savez Republike Srpske, Košarkaški savez FBiH i Košarkaški savez Herceg-Bosne), a uz saglasnost FIBA, po četiri kluba iz svakog saveza dobila su šansu da se bore za titulu šampiona BiH. Nakon kvalifikacione runde, u kojoj je Borac Nektar dva puta savladao zenički Čelik (83:67 15. aprila 2000. godine u Banjaluci, i 69:81 18. aprila u Zenici), formirana je Superliga, u kojoj su se takmičili: Borac Nektar i Igokea iz KS RS, Sloboda DITA i Bosna ASA iz KS FBiH, te Široki Eronet i Brotnjo iz Čitluka iz KS HB. Takođe, dogovorom je bilo određeno da šampion BiH nastupi u narednoj takmičarskoj sezoni u Kupu Rajmonda Saporte, dok bi timovi plasirani od 2. do 5. pozicije zaigrali u Kupu Radivoja Koraća.

Takmičenje u Superligi Borac Nektar je okončao, kako je rečeno, na prvom mjestu pri omjeru od sedam pobjeda i tri poraza, a odlučujuću pobjedu na putu ka tituli košarkaši Borca, predvođeni trenerom Velimirom Gašićem, zabilježili su u pretposljednjem, devetom kolu, odigranom 27. maja 2000. godine, kada su u prepunoj dvorani Borik rezultatom 76:64 savladali tuzlansku Slobodu i, kako je već rečeno, izborili pravo da u sezoni 2000/2001. nastupaju u Kupu Rajmonda Saporte.

U istom je Borac Nektar debitovao 17. oktobra 2000. godine, izgubivši u poljskom gradu Vroclavu od Anvila rezultatom 87:83, a prvu pobjedu u Kupu Rajmonda Saporte Borac Nektar je upisao 14 dana kasnije u dvorani Borik protiv finske ekipe Luhta Lahti (111:69).

Takmičenje u grupi D “pivari” su završili na trećem mjestu, iza već spomenutog Anvila i belgijskog Telindusa; iza Borca, na tabeli su ostali slovačka Slovakofarma, Lahti i italijanska Linelteks Imola. Osvajanjem trećeg mjesta Borac Nektar je izborio nastup u eliminacionoj fazi, u kojoj je koplja ukrstio sa kiparskim klubom Keo Keravnos, koji je zauzeo drugo mjesto u grupi C, iza Telekom Basketa iz Bona, a ispred beogradske Crvene zvezde.

Prva utakmica osmine finala odigrana je u dvorani Borik 30. januara 2001. godine, Borac Nektar je trijumfovao rezultatom 89:74, ali mu, nažalost, ni +15 iz prvog meča nije bilo dovoljno da se domogne četvrtfinala renomiranog takmičenja, s obzirom da su Kiprani u revanš utakmici, odigranoj u Nikoziji 6. februara, slavili pobjedu rezultatom 91:73 i zakazali dvomeč sa španskom Pamesom.

Već u narednoj takmičarskoj sezoni došlo je do formiranja Jadranske lige u košarci, a Borac Nektar je u istoj, na osnovu izborenog plasmana u ligi BiH, debitovao u sezoni 2002-03, u kojoj je, kasnije, stigao do finala plej-ofa za šampiona BiH, u kojem je poražen od Širokog Brijega. Prvu utakmicu u tadašnjoj Goodyear ligi Borac Nektar je odigrao 28. septembra 2002. godine, kada je u dvorani Borik savladao ekipu Krke iz Novog Mesta rezultatom 86:83, a prvi gostujući trijumf zabilježen je 30. novembra u Zagrebu nad istoimenim domaćinom (76:87). Iste godine, tadašnji predsjednik Republike Srpske Mirko Šarović, povodom 55. godišnjice postojanja kluba, odlikovao je Borac Nektar Ordenom Njegoša drugog reda. Inače, na kraju Jadranske lige za sezonu 2002-03, Borac Nektar je sa učinkom od 6 pobjeda i 16 poraza zauzeo 11. mjesto sa učinkom od 6 pobjeda i 16 poraza.

Klub je u regionalnom takmičenju nastupao i u narednoj takmičarskoj sezoni, ali pod drugim imenom. Naime, 17. jula 2003. godine, odlukom najvišeg klupskog tijela, svjetlo dana umjesto Borac Nektara ugledao je SKK Banjalučka pivara, koji je u sezoni 2003-04 zauzeo 13. mjesto u Goodyear ligi, a u sezoni 2005-06 ispao iz Lige BiH, te, usljed loše finansijske situacije, bio pravno zamrznut. U Prvoj ligi Republike Srpske naslijedio ga je novoformirani Borac Nektar, nastao od drugog tima SKK Banjalučka pivara, koji se tada zvao KK Nektar.

U sezoni 2006-07 novoformirani Borac Nektar je dominantno stigao do šampionske titule i povratka u Ligu BiH, bez poraza u ligaškom dijelu takmičenja, uz jedan poraz u finalu plej-ofa (u drugoj utakmici finala u Mrkonjić Gradu od Mladosti). Vrijedi, svakako, istaći i da je u istoj sezoni osvojen i trofej u Kupu Republike Srpske pobjedom u finalnoj utakmici, odigranoj u Kozarskoj Dubici 9. januara 2007. godine. Tadašnja generacija Borac Nektara, predvođena kapitenom Danilom Palalićem, savladala je aleksandrovačku Igokeu rezultatom 87:76, te je osmi put u klupskoj istoriji osvojen pehar u kup-takmičenju (posljednji, deveti, osvojen je u sezoni 2008-09 pobjedom nad mrkonjićkom Mladosti).

U narednoj takmičarskoj sezoni, 2007-08, Borac Nektar je stigao na korak od plasmana u plej-of za šampiona BiH, ali je, u posljednjem kolu, poražen od Gruda, pa je tim koji je sa trenerske klupe predvodio Miloš Pejić ostao bez doigravanja, ali je, na osnovu plasmana u ligi, dobio pozivnicu za nastup u FIBA EuroChallenge kupu, što je bio četvrti izlazak kluba na evropsku scenu. U drugom kolu kvalifikacija za grupnu fazu, Borac Nektar je snage odmjerio sa njemačkim klubom Ewe baskets iz Oldenburga; u prvoj utakmici, odigranoj u Njemačkoj, trijumfovali su domaćini rezultatom 76:46, dok je u revanš utakmici u dvorani Borik, rezultat glasio 74:74, pa su se “pivari” oprostili od daljeg takmičenja.

U sezoni 2010-11 Borac Nektar je napravio veliki uspjeh stigavši do polufinala plej-ofa za šampiona BiH, u kojem je, u seriji na dvije pobjede, poražen od aleksandrovačke Igokee. U avgustu 2011. godine klub je ostao bez generalnog sponzora Banjalučke pivare, a mjesec dana kasnije je osnovan Omladinski košarkaški klub Borac, prevashodno zamišljen kao drugi tim Borca koji će se takmičiti u Prvoj ligi Republike Srpske i sticati neophodno iskustvo. Osnivač i idejni tvorac kluba bio je aktuelni trener prvog tima i direktor kluba Bojan Božić.

17. marta 2012. godine Borac je, pobjedom u posljednjem kolu Lige BiH nad mostarskim Zrinjskim u dvorani Borik rezultatom 77:73, izborio opstanak u elitnom takmičenju, ali je, u pauzi između dva prvenstva, klub stavljen u “stanje mirovanja”, a u ligi BiH ga je, administrativnim putem naslijedio već spomenuti Omladinski košarkaški klub Borac, koji je, u narednoj takmičarskoj sezoni (2012-13), porazom u posljednjoj prvenstvenoj rundi od Kaknja rezultatom 75:76 23. marta 2013. godine, ispao iz Lige BiH i bio primoran da se preseli u niži rang, odnosno u Prvu ligu RS, u kojoj se i danas takmiči.

U protekloj takmičarskoj sezoni, seniorski pogon je pod komandom trenera Bojana Božića osvojio deveto mjesto u konkurenciji 14. ekipa. Već sedam dana ekipa se priprema za nove prvoligaške izazove, kojima će se suprotstaviti, već je poznato, pod imenom Košarkaški klub Borac jer je prikupljena sva neophodna dokumentacija za oživljavanje izvornog kluba i pitanje je dana kada će odlukom nadležnih institucija izvorni Borac biti i zvanično oživljen, na radost svih iskrenih navijača!

Tekst i foto: borac-sport

Borac Nekatr