Zimske olimpijske igre su sve bliže i red je da se podsjetimo onih koji su predstavljali bivšu nam državu na tom takmičenju počevši od Dušana Zinaje do Franka, Svet i Debelaka.

Foto: sportskasecanja.com

Zinaja je na ZOI u francuskom Šamoniju nosio zastavu, kasnije je bio i selektor fudbalera, ali je tu ostao upamćen kao čovjek koji ne odustaje. Takmičio se u skijaškom trčanju na 50km i završio je u vremenu od šest sati i 30 minuta, što je bilo skoro četiri sata nakon što su sudije prestale sa radom. Prema zvaničnim podacima on nije završio trku,  a najbolji rezultat na tim Igrama ostvario je Zdenko Švigelj u trci na 18km sa osvojenim 32. mjestom, dvije pozicije iza njega bio je Vladimir Kajzelj, a Zinaja je završio kao 36. Pored njih tu je bio i Mirko Pandaković, ali nije završio trku.

Četiri godine kasnije u Sent Moricu u trci na 50m Joško Janša je bio na 23. poziciji, Lejk Plesid (1932) je preskočen, a u Garmišu 1936. godine ostvareni su i plasmani u prvih deset. Jugoslovenski sportisti su uzeli učešće u četiri sporta, a Franc Smolej je bio deset u trci na 50km, a isto mjesto je zauzela i muška štafeta 4x10km (Knap, Jakopič, Klančnik i Smolej). Sjajan rezultat je ostvario i Ciril Praček osvajanjem 15. mjesta u alpskoj kombinaciji.

Nakon toga slijedi pauza zbog Drugog svjetskog rata i ZOI su se vratile u Londonu 1948. godine, a Jugoslavija sa preko 20 takmičara u četiri sporta. Najbolji rezultat po običaju ostvaren je u trci na 50km, a ovoga puta to je uradio Jože Knifč sa 14. mjestom, dok je Saša Molnar u slalomu bio na 18. poziciji. Samo šest takmičara je predstavljalo FNR Jugoslaviju u Oslu, a prvi put među njima su bile i žene. Janko Štefe bio je 13. u spustu, u kros kantriju Nada Birko-Kustec bila je pozciju slabija, a Angela Kordež na 16. mjestu, kao i Janez Polda u ski skokovima.

U Kortini nije bilo plasmana u prvih 20,  a u SAD četiri godine kasnije nije bilo predstavnika. Zatim se u Insbruku pojavio čak 31 takmičar iz Jugoslavije, najviše zahvaljujući hokejašima. Oni su savladali Italiju (5:3), Japan (6:4)  i Mađarsku (4:2), remizirali su sa Rumunima (5:5), poraženi su od Kanade (14:1), Austrije (6:2), Poljske (9:3) i Norveške (8:4) te su završili kao 14. Onda je uslijedilo takmičenje u Grenoblu gdje su hokejaši bili deveti, a istu poziciji zauzeo je Ludvik Zajc u ski skokovima, dok je Majda Anekele bila dvanaesta u slalomu.

Nakon toga dolazi red na japanski Saporo i osmo mjesto Danila Pudgara na velikoj, te deseta pozicija Petera Štefančić na maloj skakonici, dok su hokejaši bili jedanaesti. Ponovo je na redu Insbruk i deseta pozicija hokejaša, te 18. mjesto Bojana Križaja u veleslalomu. Upravo su Križaja u Lejk Plesidu dvije stotinke djelile od bronze u veleslalomu što je bio najbolji rezultat jugoslovenskih sportista do tog trenutka. Boris Strel je završio kao osmi, Sandra Dubravčić je bila na 11. mjestu u umjetničkom klizanju, dok je dva mjesta slabije bio plasiran Juže Kuralt u slalomu.

Foto: pinterest.com

I došao je red na ono glavno, Zimske olimpijske igre u Sarajevu 1984. godine. Sanda pali plamen, Križaj polaže zakletvu, a Jure Franko osvaja srebro u veleslalomu (2:41,41). Tu je Strel bio peti, Križaj deveti, a u slalomu sedmi, dok je Sanda zauzela deseto mjesto. Četiri zime kasnije u Kalgariju su bile najtrofejnije za jugoslovenske sportiste. Mateja Svet je sa vremenom 1:38,37 bila druga u slalomu,  a malo je nedostajalo za medalju u veleslalomu gdje je završila kao četvrta. Matjaž Debelak je skokovima od 113m i 108m osvojio bronzu, a ski skakači (Ulaga, Zupan, Debelak, Tepeš) su ekipno bili treći. Blizu medalje je bio i Miran Tepeš na maloj skakaonici, ali je završio kao četvrti.

I na kraju u Abertvilu državu u raspadu je predstavljalo 25 takmičara, od kojih je najbolji plasman ostvarila ekipa u biatlonu sa 19. mjestom (Grujić, Lopatić, Ćosić, Jamak). Tako je konačan bilans Kraljevine Jugoslavije, FNRJ i SFRJ na četrnaest Zimskih olimpijskih medalja tri srebra i jedna bronza.