Još jedna fudbalska lasta iz Republike Srpske doletela je u beogradsko crno-belo jato. Gradiščanin Goran Zakarić je zaobilaznim putem, preko zagrebačkog Dinama, Širokog Brijega, Lokomotive, Slaven Belupa, Zrinjskog i sarajevskog Željezničara stigao u Humsku 1 i pojačao redove osvajača Kupa Srbije. Tako se pridružio sugrađaninu Ognjenu Ožegoviću koji je takođe imao sličan igrački put do beogradskog velikana, pa će napad Partizana ubuduće predvoditi dvojica “dečaka” iz Kozare. Obojicu su u banjalučkom Borcu “obeležili” kao nedovoljno talentovani, pogotovo Zakarić, a tu ukazanu priliku nije propustio fudbalski mag Zdravko Mamić, da ga izvede na fudbalski put, čuvši “za nekog talentovanog malog iz Gradiške”.

Republika Srpska je oduvek bila rasadnik talenata koji su se igrački gradili u Beogradu, prvenstveno Partizanu i Crvenoj zvezdi, a Goran Zakarić je petnaesti fudbaler iz zapadne srpske zemlje koji će nastupati u seniorskoj konkurenciji za crno-bele. Istorijat Partizana vezan je za podneblje današnje Republike Srpske jer je i novi trener kluba Zoran Bata Mirković po majci iz Laktaša, moderne varošice na magistralnom putu Banjaluka – Gradiška.

Elem, ratni vihor je cepao Jugoslaviju, a iz Leotara je 1991. godine na tadašnji stadion JNA stigao Nebojša Gudelj. Trebinjac je bio član one sjajne generacije koju je, nakon odlaska Ivice Osima, preuzeo tada mladi stručnjak Ljubiša Tumbaković. U tom timu igrali su: Predrag Mijatović, Slaviša Jokanović, Budimir Vujačić, Gordan Petrić, Branko Brnović, Dragan Ćirić, Albert Nađ, Zlatko Zahović… Godinu dana kasnije, toj generaciji priključio se još jedan igrač iz Republike Srpske, Savo Milošević, ostavivši sjajan crno-beli trag za četiri godine igranja.

Gudelja je nasledio 1996. godine sugrađanin Siniša Mulina, ponikao takođe u Leotaru, ali je u Humsku došao iz Bečeja, tada hita jugoslovenskog fudbala i zadržao se jednu sezonu. Potom je profi ugovor sa Beograđanima potpisao Goran Trobok iz tadašnjeg Srpskog Sarajeva, dete Slavije kao omladinac je otišao u podgoričku Budućnost iz koje je u Beograd došao 1997. Prvi Banjalučanin iz Republike Srpske u dresu Partizana je Aleksandar Vuković, današnji trener u Legiji iz Varšave, stigao je 1998. i igrao dve godine. Godinu kasnije stigao je još jedan Sarajlija, Nenad  Mišković, omladinac Željezničara, stasao u Radničkom iz Novog Beograda, kasniji reprezentativac “Dejtonske zemlje”.

Bijeljina je nastavila svoj niz u Partizanu 2000. godine, reprezentativac Republike Srpske, a kasnije i BiH (postao u dresu beogradskog kluba) Branimir Bajić obukao je dres voljenog kluba došavši iz matičnog Radnika. Proveo je sedam godina i kasnije izgradio uspešnu internacionalnu karijeru. Iste godine kad i Bajić u Beograd je “doputovao” i Banjalučanin Nenad Studen, bio registrovan u profesionalnom pogonu, ali nije odigrao nijednu utakmicu za Partizan, već je nastupao za filijalu Teleoptik, baš kao i Bijeljinac Nenad Kutlačić od 2002. do 2004. godine.

Rođen u Goraždu, a prve fudbalske korake napravio u rogatičkoj Mladosti Miroslav Radović je nadogradio u Partizanu od 2003. do 2006, ali je i jedni fudbaler sa prostora Republike Srpske koji je imao i drugi mandat u klubu, 2016. godine, doduše kratko, kada se vratio iz ljubljanske Olimpije. Jedan od najvećih talenata Borca iz Banjaluke Darko Maletić, reprezentativac BiH, u Partizan je stigao 2006. iz rumunskog Vasluija, igrao je tri godine i danas je uključen u promociju kampa FK Partizan za Republiku Srpsku, u organizaciji Mladosti iz Glamočana.

Prvi, i za sada jedini Brčak, Slaven Stjepanović igrao je u Partizanu 2007. i 2008, došao je iz crnogorske Zete, ponikao u lokalnom Jedinstvu. Još jedan igrač Slavije iz Istočnog Sarajeva, posle Gorana Troboka, postao je član crno-bele porodice 2009. godine, a reč je o Aleksandru Kosoriću, kapitenu Spartaksa iz Jurmale, nedavnog rivala Crvene zvezde.

I tako dođosmo do aktuelnog tandema iz Gradiške Ognjen Ožegović-Goran Zakarić. Prvi je došao iz Čukaričkog, a drugi iz sarajevskog Željezničara.

Vrata Partizana za talentovane igrače iz Republike Srpske uvek su bila otvorena. A crno-bela porodica je izuzetno brojna preko Drine, reke koja teče kroz jednu zemlju...

Spisak

Nebojša GUDELj (Trebinje)   1991-1994.

Savo MILOŠEVIĆ (Bijeljina) 1992-1995.

Siniša MULINA (Trebinje) 1996-1997.

Goran TROBOK (S. Sarajevo) 1997-2003.

Aleksandar VUKOVIĆ (Banjaluka) 1998-2000.

Nenad MIŠKOVIĆ (S. Sarajevo) 1999-2004.

Branimir BAJIĆ (Bijeljina) 2000 – 2007.

Nenad STUDEN (Banjaluka) 2000.

Nenad KUTLAČIĆ (Bijeljina) 2002-2004

Miroslav RADOVIĆ (Rogatica) 2003-2006, 2016.

Darko MALETIĆ (Banjaluka) 2006 – 2009.

Slaven STJEPANOVIĆ (Brčko) 2007-2008.

Aleksandar KOSORIĆ (I. Sarajevo) 2009.

Ognjen OŽEGOVIĆ (Gradiška) 2017-

Goran ZAKARIĆ (Gradiška) 2018-

Veljina škola fudbala

Školu Fudbalskog kluba Kozara ustanovio je i pokrenuo legendarni Velimir Veljo Sombolac, olimpijski pobednik iz Rima 1960. godine i nekadašnji trofejni fudbaler Partizana (1959-1965), najpoznatiji fudbaler crno-belih sa prostora današnje Republike Srpske.

U toj školi su ponikli i Ožegović i Zakarić, ali i Vinko Marinović (Crvena zvezda), Siniša Đurić (Zemun), Ognjen Gnjatić (Rad), Miloš Šatara (Mladost, Lučani), kao i današnji njen direktor Saša Raca...

Iz Gradiške je i Borče Sredojević došao je u Partizan iz Rijeke 1987. godine i igrao dve godine, kao i Slobodan Milovanović, koji je kratko nastupao za crno-bele, a potom sa Zoranom Milinkovićem u ratnom vremenu igrao za Borac u SR Jugoslaviji, kada su se i okumili.

Kačar – ugašeni biser

Jedan od najtalentovanijih dečaka koji su ponikli u Borcu iz Banjaluke Srđan Kačar trebalo je da bude vođa u generaciji Stevana Jovetića, Nikole Gulana, Amera Osmanagića… ali tragična sudbina je prekinula njegovu karijeru i život. Poginuo je u saobraćajnoj nesreći po povratku sa proslave svog 18. rođendana, 4. februara 2007. godine. Tako je ugašen istinski fudbalski biser koji je mnogo obećavao u omladinskom pogonu Partizana.

Dugačka je lista…

Dugačka je lista članova porodice FK Partizan koji su sa teritorije Republike Srpske. Nekadašnji fudbaler, a potom i funkcioner Partizana Nenad Bjeković poreklom je s Romanije, crno-beli dres nosili su Fahrudin Omerović (Doboj), Ilija Katić (Šamac), Idriz Hošić (Prijedor), Sead Mašić (Brod), Stevo Tomašević (Šamac), Milivoje Ćirković (Milići)…