Predlog novinara i publiciste Tome Marića, inače saradnika Sportskog žurnala, objavljen, svojevremeno, u trilogiji “Banjalučke priče” i na straniciama našeg lista da se 17. juli, Dan Ognjene Marije, proglasi za Dan sporta Banjaluke i Republike Srpske, jer je upravo tog datuma 1899. godine održana čuvena trka konja nadaleko znanog banjalučkog trgovca Lazara Popovića i osam najboljih ovdašnjih biciklista u dužini od 48 kilometara, od Banjaluke do Gradiške, aktuelizirana je tako što su brojni mediji i sportski radnici podržali takav predlog.
U istoriji Grada Banjaluka Lazar Popović ima zanačajno mesto, koliko po tom događaju i velikoj ljubavi prema konjima, toliko što se smatra i za utemeljivača Gospodske ulice, simbola gradskog jezgra, zajedno sa Tomom Radulovićem, takođe stigao iz Hercegovine. Kao spretan i uspešan trgovac Lazar Popović izgradio je brojne kuće, magaze, prodavnice u današnjem centru Banjaluke, a kada je krenuo u taj poduhvat na tom delu grada bile su gole livade i šikare. U jednoj od svojih najboljih reportaža, objavljene na stranicama “Politike”, slavni pisac Branko Ćopić ispisao je upravo redove o sposobnostima Lazara Popovića i već istorijske trke njegovih konja i osam najboljih biciklista iz Banjaluke. 
Mnogi ga čak i smatraju za pionira Banjaluke kao modernog grada, koji je do dolaska njega i sposobnih i marljivih Hercegovaca predstavljao ubogu tursku kasabu. Lazar Popović podigao je, za života, u Srpskom pravoslavnom groblju “Sveti Pantelija” kapelu gde su se sahranjivali svi Popovići, a ona danas predstavlja i svojevrstan istorijski spomenik. Takođe, u groblju je podigrao i crkvu kao zadužbinu.
Potomci Lazara Popovića žive i danas u Banjaluci, Lana Popović njegova je praunuka, inače, možda i jedna od prvih dama ovdašnjeg sporta, a bila je u grupi osnivača Fudbalskog saveza Republike Srpske, zadužena za korespodenciju sa UEFA i FIFA. Zajedno sa advokatom Nebojšom Pantićem, te fudbalskim radnicima, učestvovala je i u akciji da Fudbalski klub Borac zadrži status jugoslovenskog prvoligaša 1992. godine, što joj je i pošlo za rukom, a svi drugi klubovi iz tadašnje Srpske Republike Bosne i Hercegovine krenuli su istim putem. Danas je izuzetno poznati teniski radnik, i jedan od utemeljivača čelendžera “Srpska open”, sa izuzetnim vezama u svetu ovog sporta.
Banjalučki sport, bez sumnje, zaslužuje da ima svoj dan, pogotovo što se 17. jula 2019. navrašava ravno 120 godina od pominjane čuvene trke, sa devet olimpijskih pobednika: fudbalerima Tomom Knezom i Velimirom Sombolcem, rukometašima Miloradom Karalićem, Nebojšom Popovićem, Dobrivojem Selecom, Abasom Arslanagićem, Zdravkom Rađenovićem i Zlatanom Arnautovićem, te bokserom Antonom Josipovićem. Među besmrtne sportiste Grada na Vrbasa svoje mesto imaju i sportska heroina košarkašica Slađana Golić i bokserski šampion Marijan Beneš, zatim Rukometni klub Borac sa dve evropske titule, Kupom šampiona i Kupom IHF, te Fudbalski klub Borac sa trofejom Mitropa kupa, najstrajeg klupskog fudbalskog takmičenja na svetu. Taj trofej nalazi se i danas u prostorijama na Gradskom stadionu u Banjaluci.

Lazar Popovic