Real Madrid FOTO: LA Tajms

Borusija iz Dortmunda, najprijatnije iznenađenje ovogodišnjeg izdanja UEFA Lige šampiona je sanjala istinski san... Dok u finalu nije srela Real Madrid.

„Kraljevski klub“ je jednostavno nepobjediv u utakmici za trofej.

Kako i zašto?

To su već naučna istraživanja, sklapanje činjenica i proučavanje istorije.

Nijemci, koji su tek peti u svom državnom šampionatu očekivali su da pobijede najbolje Špance. Pa to nije bilo nikada moguće, ali, Bože moj, fudbal režira, ponekad, i ono što nema veze sa činjenicama (recimo fudbal u današnjoj Bosni i Hercegovini).

Prvo, peti teško kada pobijedi prvog, a drugo Nijemcima je „iz glave“ izbijen fašizam, ali je zato Španija jedina fašistička zemlja u Evropi koja je preživjela Drugi svjetski rat i jedina imala taj prefiks! Franko je nadživio i Hitlera i Musolinija.

Istorija je čudo... Samo da ne preraste u čudovište i sve, odreda, nas ne zadavi!?

Elem, nećemo o politici i ratovima, pričamo o fudbalu...

Nijemci protiv Španaca, na britanskom tlu, hramu „Vembliju“, legendarnom stadionu, izvoru fudbala. Na centru Slovenci srpskih korjena: Slavko Vinčić i Rade Obrenović, te izvorni „janezi“ Tomaž Klančnik i Andraž Kovačić, sa zemljakom Nejcom Kajtazovićem, Italijanom Masimilijanom Iratijem i Francuzom Francisom Leteksijeom nisu imali nijednu spornu situaciju... za razliku od Poljaka Šimona Marčinjaka.

Svaka bajka se, kad tad, sudari sa Real(nosti). I onda nije više bajka, već obična priča...

Borusija Dortmund je izgubila drugo svoje uzastopno finale na Vembliju, prvo od Bajerna (2013), drugo od Reala, titulu je osvojila kada je pobijedila Juventus na Olimpijskom stadionu u Minhenu koji je danas muzej, 1997. godine.

Real Madrid je pobjeđivao u Parizu, Madridu, Briselu (dva puta, jednom Partizan), Štutgartu, Glazgovu (dva puta), Amsterdamu, Sen Deniju (dva puta), Lisabonu, Milanu, Kardifu, Kijevu i konačno, večeras, u Londonu! Gubio je u Amsterdamu, Beču i Parizu.

Nije Real kriv što je zbog Zinedina Zidana sa grba skinuo krst, pa na njemu je bila osakaćena kruna. Ali je kriv što je najbolji!

Mnogi postavljaju pitanje – kako?

Postoje eksperti, neka izuče fenomen madridskog velikana sa „Santjago Bernabe“ stadiona. To je, danas, bar lako...

Završena je još jedna epoha evropskog klupskog fudbala koja je, još davne 1955. godine, tačnije 5. septembra, po prijedlogu francuskog „L'Ekipa“, počela utakmicom u Lisabonu između domaćeg Sportinga i beogradskog Partizana (prvi zvanični odigrani meč Kup šampiona). Rezultat je bio 3:3.

Prvi šampion bio je Real Madrid i potom još četiri godine zaredom na startu, a onda je pauzirao pet godina, pa je na „Hejselu“ protiv Partizana 1966. vratio primat. Od jeseni kreće se u novom, bogatom, formatu. ligaški sistem, u istinu, nema više kod tebe i kod mene pa ko bude bolji...

Od te 1966. godine Real je to što jeste, a Partizan na marginama svih fudbalskih zbivanja i predmet podsmijeha u Srbiji...

Živio Kralj!

P. S. I poslije svega Nijemci su napadali i nadali su se pobjedi... Kad najviše jurišaju, stalno izgube!