Kada su na prvoj proslavi Dana Grada Zvornika uručene povelje „Stanka Nikolića”, posthumno je dodijeljena i povelja za Borisava Pisića, za doprinos u razvoju sporta, mada mnogi Zvorničani nisu ni znali da je to jedini olimpijac koji je rođen u njihovom gradu, i možda najveći sportista sa ovog područja, te čovjek koji je proslavio jugoslovensku atletiku.

Borisav Pisić u dresu AK Crvena Zvezda

Pisić je bio sprinter koji je trčao 110 metara sa preponama, te, najuzbudljiviju atletsku trku, na 100 metara, a tokom svoje dvadestogodišnje karijere isto toliko puta bio je prvak SFRJ, ostvario deseto vrijeme na OI u Moskvi 1980. godine, te nanizao brojne uspjehe na univerzijadi, balkanskim i evropskim prvenstvima.

Svoje prve atletske korake Borisav je pravio sa svojom braćom pored rodne kuće u Roćeviću, gdje je završio osnovnu školu, da bi ozbiljno bavljenje atletikom počelo kada je u drugom razredu srednje škole otišao u Sloveniju kod brata Vasa, gdje je trenirao u „Olimpiji”.

- Već tada se vidjelo da je ogroman potencijal. Na prvenstvu Slovenije je oborio rekord na 100 metara, pobedio je tada čuvenog Mira Koculu sa vremenom 10,4 sekundi. Koculin trener nije mogao da vjeruje da je on izgubio. Ostala je upamćena anegdota da je on rekao da je Koculu video, a Pisića uopšte nije - priča Borisavov brat, Vasa, i dodaje da je nakon srednje škole upisao DIF i prešao da trenira u „Crvenoj Zvezdi”.

Pisić prilikom dodjele majske nagrade

- Pod trenerskim nadzorom profesora Aleksandra Marinkovića, Borisav ostvaruje i najveće sportske rezultate u karijeri, ujedno uspiješno završavajući započete studije. Ostaće upamćen kao jedan od najtrofejnijih atletičara koji je 80 puta nastupao za reprezentaciju Jugoslavije. Bio je učesnik i polufinalista na OI u Moskvi 1980. godine sa 10-im rezultatom na 110 metara sa preponama. Na evropskom prvenstvu u Pragu 1978. godine bio je deveti, te još dva puta polufinalista na evropskim dvoranskim prvenstvima. Osvojio je bronzanu medalju na Univerzijadi u Rimu 1975. godine, te dvije zlatne medalje na mediteranskim igrama u Alžiru i Splitu. Imao je i tri zlata i dva srebra sa balkanskih prvenstava, čak 20 puta je bio prvak Jugoslavije na 110 metara, a četiri puta na 100, te pet puta u štafeti na 100 metara, te su ga zvali Zvezdinim kolekcionarom medalja - nabraja Pisićeva reultate brat Cvijan i dodaje da je Borisav obarao 17 puta jugoslovenski rekord, te da je rezultat iz Splita 13,85 bio rekord države čitavih 18 godina.

U znak sjećanja na svoga brata, njegove rezultate i značaja braća su na fasadi porodične kuće u Roćeviću postavili Borisavovu sliku sa nastupa na OI u Moskvi 1980. godine, potom grb „Crvene zvezde” i nabrojali najznačajnije uspjehe.

- Borisav je, nažalost, umro od pušačkog carcinoma prošle godine. Iako nikada nije pušio, te je slučajnost da dobije takav karcinom jedan naprema 1.000, to se, ipak, desilo te je šest mjeseci nakon dijagnostikovanja bolesti preminuo. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom Beogradu - kaže Vasa Pisić.

Pisić na Olimpijskim igrama 1980. godine u Moskvi

Uspjesi sa „Crvenom Zvezdom”
- Kao takmičar sa klubom je osvojio 11 titula ekipnog prvaka i 10 titula kupa Jugoslavije. Potom je bio kapiten kluba i reprezentacije, pa generalni sekretar i sportski direktor kluba kada je AK „Crvena Zvezda” bila seniorski šampion Evrope - ističe njegov brat Vasa i dodaje da je obavljao i niz funkcija u Atletskom savezu, te bio sudija i imao najveće zvanje „međunarodni atletski sudija”.

Jame za skok udalj i skok uvis
- Mi smo iza porodične kuće napravili jame za skok udalj, a potom i nešto primitivno za skok uvis sa najobičnijim motkama visokim do tri metra. Tu smo zajedno provodili vrijeme, a Borisav je tu stekao prve atletske veštine - ističe Cvijan.

Kuća u kojoj je Borisav Pisić odrastao u Roćeviću

Dobitnik brojnih nagrada
Za postignute vrhunske rezultate Pisić je nagrađen najvećim društvenim priznanjima: Ordenom zasluga za narod, Oktobarskom nagradom grada Beograda, Majskom nagradom, Zlatnim značkama AS Srbije, te za 40 godina suđenja, Plaketu organizacije Atletskih sudija, a posthumno je u Zvorniku dodeljena i Povelja „Stanko Nikolić”.

Drugi „olimpijac”
Pored Pisića, Zvornik je u Brazilu dobio i drugog olimpijca, džudistu Srbije Aleksandra Kukolja, koji je poreklom sa ovih prostora. Da stvar bude zanimljivija, Pisić i Kukolj su se upoznali kada je Borisav bio direktor Druge ekonomske škole u Beogradu, a Aleksandar kao učenik bio kadetski balkanski prvak, ali nisu znali za isto poreklo.