Kao večna straža Banjaluke, Borac traje 94 godine, rođen 4. jula 1926. godine uz kumstvo Veselina Masleše, jednog od najvećih intelektualaca – marksista svog vremena. Klub je, kao simbol svega dobrog, često bio nadrealan, nekad čudesan, uvek u srcima svih rođenih i prirođenih u ovom gradu, budi moćnu emociju, i tuge i radosti, koja, kao i nebo iznad nje i njega, nema granica.

Priča koja sledi zbila se 16. juna 1963. godine u Šibeniku, podno Šubićevca, gde je u Drugom svetskom ratu smrtno stradao Rade Končar, u utakmici “svih utakmica”, koja će, istorija će potvrditi, biti Borčev međaš, možda mu odrediti i trajanje sve do dana današnjeg. Odlučivala je da li će Borac ostati jugoslovenski drugoligaš, trebala mu je pobjeda protiv odličnog rivala kojeg su predvodili: Rora, Nadoveza, Žaja, Sirković… kasnije činili okosnicu slavnog Hajduka, bili i reprezentativci Jugoslavije. Podvig su trebali da ostvare Borčevci: Kolak, Alfirević, Krivokuća, F. Tomljenović, Kasumović, Buđa, Vezmar, M. Tomljenović, Jusić, Klobučar i Timotijević.

Utakmica puna dinamike, gledalo ju je oko 3.000 ljudi, na kraju 4:3 za Borac, slavlje nad slavljima gostiju, pobjedonosni gol dvadesetogodišnjeg Omera Jusića u 90. minutu donio je Borcu spas, a Jusić, nama tek poskočilim dečacima, bio je idol i mladić s kojim se ponosio celi prekovrbaski kraj. Svojevrsna fudbalska ikona!

Kad se Borčeva ekipa kasno uveče vratila u Banjaluku, na staroj željezničkoj stanici Grad dočekalo ju je “pola Banjaluke”; a tek slavlje u “Petom kvartu”, gde je rođen i na mejdanskim livadama stasao naš ljubimac Omer Jusić.

Kroz decenije koje će uslediti Borac će stasati u cenjenog prvoligaša, osvojiti Kup Jugoslavije, potom najstarije svetsko klupsko takmičenje – Mitropa kup, za sva vremena se ponositi olimpijskim pobednicima Tomom Knezom i Velimirom Sombolcem, iznedriti brojne asove: Kovačevića, Fazlića, Ibrahimbegovića, Karalića, Bilbiju, Matejića, Simeunovića, Jandrića, Grujića, Maletića, Vranješa, Kajkuta, Grahovca… Borčev majstor biće i brat Omera Jusića, možda najbolji dribler u istoriji kluba Emir Jusić.

I tako!

Tamo gde je straža bez smene, onaj koji je čuva živeće doveka, a… sve dok Vrbas Banjalukom teče, Borac živeće.